Αυσόνιος, Δέκιμος Μάγνος

(Decimus Magnus Ausonius, 4oς αι. μ.Χ.). Λατίνος ποιητής. Γεννήθηκε στο Μπορντό, αλλά ήταν πιθανότατα ελληνικής καταγωγής. Σπούδασε στην Τουλούζ και για τριάντα χρόνια δίδαξε στην πατρίδα του αρχικά γραμματική και αργότερα ρητορική. Απέκτησε μεγάλη φήμη δασκάλου και ο αυτοκράτορας Βαλεντινιανός του ανέθεσε τη μόρφωση του γιου του Γρατιανού. Ο Α. έλαβε πολλά αξιώματα και, όταν ο Γρατιανός ανέβηκε στον θρόνο, έδωσε στον Α. τον τίτλο του ύπατου. Τα θέματα του ποιητικού του έργου ήταν ασήμαντα. Όλα γι’ αυτόν ήταν αφορμές στίχων. Έγραψε ποιήματα για τους συγγενείς του, τους αυτοκράτορες και πολλά επιγράμματα. Ο ίδιος έλεγε πως γράφει μικρά ποιήματα γιατί δεν είχε ποτέ διάθεση για μεγάλα. Σε ένα έργο του, ίσως το πιο ενδιαφέρον αλλά χωρίς λογοτεχνικά προσόντα, περιγράφει ένα ταξίδι του στον ποταμό Μοζέλα.